- info@certin.ir
- 021-88080230
- 09394882150
استاندارد های مدیریتی ایزو به عنوان چارچوبی جهانی، نقش اساسی در بهبود عملکرد سازمان ها ایفا کرده اند. با توجه به تحولات سریع فناوری و به وجود آمدن چالش های جدید زیست محیطی و اجتماعی، این استاندارد ها نیاز به بازنگری و به روز رسانی دارند. سازمان بین المللی استانداردسازی همواره تلاش کرده است تا با تغییرات جهانی همگام باشد و راهکار های مناسبی ارائه دهد. در این مقاله شش روند کلیدی که آینده استاندارد های مدیریتی ایزو را شکل خواهند داد، بررسی می شود. این تحولات تأثیر مستقیمی بر استراتژی ها و فرایندهای سازمان ها در سراسر جهان خواهند داشت.
نسخه های آینده استاندارد های مدیریتی ایزو در زمینه زیست محیطی مانند ISO 14001 با نگاهی جامع تر نسبت به مقوله پایداری، شاخص های دقیق تری برای اندازه گیری و گزارش تأثیرات زیست محیطی سازمان ها ارائه خواهند داد، در حالی که استاندارد های جدیدی در حوزه اقتصاد چرخشی با تأکید بر بهینه سازی مصرف منابع و مدیریت پسماند در حال تدوین هستند.
همزمان چارچوب های ارزیابی مسئولیت اجتماعی سازمان ها بر اساس ISO 26000 با معیار های سختگیرانه تری برای سنجش تأثیرات اجتماعی و حکمرانی سازمانی تکمیل خواهند شد. این تحولات نشان دهنده تغییر پارادایم از نگاه صرفاً اقتصادی به سمت رویکردی سه بعدی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در مدیریت سازمانی است که پاسخگوی انتظارات فزاینده ذینفعان و موارد لازم قانونی در آینده خواهد بود.
نسخه های آینده استاندارد ISO 9001 موارد حائز اهمیت جدیدی برای مدیریت سیستم های مبتنی بر هوش مصنوعی و یادگیری ماشین خواهند داشت، با تأکید ویژه بر شفافیت الگوریتم ها و پاسخگویی در تصمیم گیری های خودکار. استاندارد های نوظهور در حوزه امنیت سایبری مانند استاندارد ISO 27000 به پیچیدگی های فزاینده ناشی از اینترنت و محاسبات ابری رسیدگی خواهند کرد، در حالی که چارچوب های جدیدی برای مدیریت داده های کلان و حفظ حریم خصوصی در حال توسعه هستند. این تحولات منعکس کننده ضرورت تطابق استاندارد های مدیریتی با سرعت پیشرفت های دیجیتال و نیاز به ایجاد تعادل بین نوآوری و مدیریت ریسک های فناورانه است.
آینده استاندارد های مدیریتی ایزو شامل یک سری استاندارد های جدیدی با رویکردی انعطاف پذیرتر و کم هزینه تر مخصوص استارتاپ ها و کسب و کار های کوچک است. این استاندارد ها با حذف الزامات غیرضروری اداری و ارائه راهنمایی های کاربردی، پیاده سازی سیستم های مدیریتی را برای سازمان های با منابع محدود تسهیل خواهند کرد. رویکرد ماژولار این استاندارد ها به سازمان ها اجازه می دهد بر اساس نیاز های خاص خود، ترکیب بهینه ای از ماژول های استاندارد را انتخاب کنند. این تحول در آینده استاندارد های مدیریتی ایزو پاسخ سازمان جهانی استانداردسازی به نیاز فزاینده اقتصاد های نوظهور و اکوسیستم های کارآفرینی برای دسترسی به چارچوب های مدیریتی متناسب با ویژگی های منحصربفرد آنها است.
نسخه های آینده ISO 45001 با درسی که از پاندمی کرونا گرفته شد، بر مدیریت بحران های بهداشتی و ایمنی روانی کارکنان تمرکز بیشتری خواهند داشت. استاندارد های جدیدی برای ارزیابی ریسک های محیط های کاری حضوری یا حتی دورکاری در حال توسعه هستند. این تحولات شامل راهنمایی های عملی برای مدیریت استرس شغلی، تعادل کار و زندگی و ایجاد محیط های کاری فراگیرتر می شود. استاندارد های ایمنی آینده به جای رویکرد واکنشی، بر پیشگیری و تاب آوری سازمانی در برابر مشکلات مذکور تأکید خواهند کرد که نشان دهنده تحول در نگرش به سلامت سازمانی است.
ISO در حال توسعه چارچوبی یکپارچه برای تسهیل پیاده‌سازی همزمان چندین استاندارد مدیریتی (کیفیت، محیط زیست، ایمنی و غیره) است. این ابتکار با ارائه ساختار سطح بالای مشترک، الزامات یکسان برای مفاهیم پایه و ابزارهای گزارش‌دهی هماهنگ، از دوباره‌کاری‌های سازمانی می‌کاهد. استانداردهای آینده به گونه‌ای طراحی می‌شوند که سازمان‌ها بتوانند به جای سیستم‌های مدیریتی مجزا، یک سیستم مدیریتی جامع ایجاد کنند. این تحول منعکس‌کننده نیاز فزاینده سازمان‌ها به رویکردی کل‌نگر در مدیریت است که هماهنگی بیشتری بین ابعاد مختلف عملکرد سازمانی ایجاد می‌کند.
جدیدترین سری استاندارد های مدیریتی ایزو با توجه به تفاوت های فرهنگی، اقتصادی و نظارتی مناطق مختلف جهان در حال توسعه است. این استاندارد ها ضمن حفظ اصول پایه سازمان جهانی استانداردسازی، راهنمایی های کاربردی متناسب با شرایط خاص صنایع و مناطق مختلف ارائه می دهند. برای مثال استاندارد های مدیریت کیفیت خاص صنایع کشاورزی در کشور های در حال توسعه یا راهنمایی های ویژه برای پیاده سازی استاندارد ها در کسب و کار های خانوادگی در دست تهیه هستند. این تحول نشان دهنده درک سازمان جهانی استانداردسازی از تنوع نیاز های سازمان ها در نقاط مختلف جهان و ضرورت انعطاف در اجرای استاندارد های بین المللی است.
